Τι είναι η ραιβοϊπποποδία;

Ραιβοϊπποποδία ονομάζουμε την παραμόρφωση κατά την οποία το πόδι του μωρού είναι γυρισμένο προς τα έσω και κάτω. Αποτελεί την συχνότερη παραμόρφωση του ποδιού στα νεογέννητα,  με συχνότητά περίπου 1 στις 1000 γεννήσεις, συνηθέστερα στα αγόρια (αναλογία 2:1). Στο 50% των περιπτώσεων εμφανίζεται αμφοτερόπλευρα.

Αιτιολογία

Tα αίτια της ραιβοϊπποποδίας δεν είναι σαφή, ενοχοποιούνται γενετικοί παράγοντες καθώς και το οικογενειακό ιστορικό. Στο 80% των περιπτώσεων εμφανίζεται ως μεμονωμένη βλάβη σε ένα κατά τα άλλα υγιές νεογνό. Όπου συνδυάζεται με κάποια νόσο ή σύνδρομο (π.χ. Larsen, αρθρογρύπωση, μηνιγγομυελοκήλη), συνήθως πρόκειται για σοβαρή και ανθεκτική στην θεραπεία παραμόρφωση.

Παθοφυσιολογία

Οι μυϊκές συσπάσεις του Αχιλλείου τένοντα, του πρόσθιου ή οπίσθιου κνημιαίου μυός καθώς και των καμπτήρων μυών προκαλούν την χαρακτηριστική εμφάνιση που αποτελείται από:

  • Κοιλοποδία μέσου ποδός
  • Προσαγωγή πρόσθιου ποδός
  • Ραιβότητα οπίσθιου ποδός
  • Ιπποποδία

Η οστική παραμόρφωση συνίσταται στην έσω στροφή του πρόσθιου και μέσου ποδός σε σχέση με τον οπίσθιο πόδα.

Διάγνωση

Κατά την γέννηση παρατηρούνται οι χαρακτηριστικές παραμορφώσεις στο πόδι του νεογνού, το οποίο συνήθως είναι ελαφρώς μικρότερο σε μέγεθος, με χαρακτηριστικές πτυχώσεις δέρματος στο πέλμα και την έσω επιφάνεια. Η ανάπτυξη των υπερήχων επιτρέπει πλέον την ενδομήτρια διάγνωση (περίπου 18η-22η εβδομάδα κύησης), βοηθώντας τους γονείς να ενημερωθούν αναλυτικά για την πάθηση και η θεραπεία να ξεκινήσει αμέσως μετά τη γέννηση.

Θεραπεία

Στόχος είναι η διόρθωση της παραμόρφωσης και η αποκατάσταση της λειτουργικότητας του ποδιού. Μέθοδο εκλογής αποτελεί η συντηρητική αντιμετώπιση με την μέθοδο Ponseti, δηλαδή την σταδιακή διόρθωση των παραμορφώσεων με χειρισμό του ποδιού και διαδοχική τοποθέτηση γύψων οι οποίοι αλλάζουν εβδομαδιαία. Η σειρά αντιμετώπισης των παραμορφώσεων είναι αυστηρά καθορισμένη και συνήθως απαιτούνται 6-8 γύψοι για να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, πριν την εφαρμογή του τελευταίου γύψου πραγματοποιείται διαδερμική τενοτομή του Αχιλλείου τένοντα. Στη συνέχεια το παιδί φοράει ειδικούς κηδεμόνες-υποδήματα, 23 ώρες την ημέρα για 3 μήνες και μετά μόνο τη νύχτα μέχρι την ηλικία των 3,5-4 ετών περίπου. Με την Ponseti, επιτυγχάνεται θεραπεία χωρίς την ανάγκη χειρουργικών επεμβάσεων σε περίπου 90% των περιπτώσεων. Επί αποτυχίας της, ή σε ανθεκτικές περιπτώσεις, σειρά έχουν επεμβάσεις τενοντομεταθέσεων (π.χ. προσθίου κνημιαίου) και απελευθερώσεων μαλακών μορίων ή διορθωτικές οστεοτομίες σε βαριές περιπτώσεις.

Τελικό αποτέλεσμα

Στις περισσότερες περιπτώσεις το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα λειτουργικό και εμφανισιακά φυσιολογικό πόδι. Το παιδί και αργότερα ο ενήλικας μπορεί να περπατήσει, να τρέξει και να συμμετέχει κανονικά σε οποιαδήποτε δραστηριότητα. Πέρα από την σωστή διόρθωση με τους γύψους, κρίσιμη είναι η καλή συνεργασία των γονέων με τον θεράποντα ορθοπεδικό και η συμμόρφωσή τους κυρίως στη φάση τοποθέτησης των κηδεμόνων προκειμένου να επιτευχθεί το βέλτιστο δυνατό αποτέλεσμα.